Druk op

Domodeco

17 januari 2023

Wil je je verstoppen in de Alpen? Ontmoet de geest van Charlotte Perriand in het hotel La Cachette , gerenoveerd en gereorganiseerd door het agentschap Patriarche.

Dit gebouw, dat tussen mythologie en cultus in ligt, werd in de jaren 70 ontworpen door Charlotte Perriand en gebouwd door de architecten Alain Taves en Robert Rebutato, met op de achtergrond een panoramisch uitzicht op het Tarentaise-gebergte. Het heeft onlangs een metamorfose ondergaan. Dit niet te missen adres in Les Arcs 1600 is overgenomen door de Friendly Hôtel-groep en is, zonder enige vorm van vertekening, opnieuw vormgegeven door het beroemde makelaarskantoor Patriarche. Maar het zijn toch vooral Fabienne Burdin, scenograaf en projectmanager narratief ontwerp, Constance Schmidt, interieurontwerper, en Bernard Maillet, architect en directeur van het bureau, die er het beste over kunnen vertellen!

Een beetje algemene geschiedenis?

Het hotel La Cachette ligt in het hart van Les Arcs 1600, een skioord dat tussen 1968 en 1972 werd gebouwd, ontworpen door een collectief van architecten, de AAM (Atelier d'architecture en montagne), waaronder Bernard Taillefer, Alain Taves, Robert Rebutato, Pierre Faucheux... onder leiding en toezicht van Charlotte Perriand. “La Cascade” is kenmerkend voor het resort. Onder leiding van Charlotte Perriand is het gebouw gekanteld, waardoor de gevels aan de ene kant erg zonnig en open naar het landschap zijn en aan de andere kant boven de ingangen uitsteken en zo voetgangers beschermen. De architecten gebruikten dit bioklimatische concept om het Cachette-hotel te ontwerpen, dat aan de ene kant open is richting de met sneeuw bedekte bergen en aan de andere kant uitkijkt over de vallei.

Hoe ga je om met zo’n monument? Impliciete Charlotte Perriand!

We hebben een eerste blik geworpen op het werk van Charlotte Perriand, waarbij we ons vooral richtten op wat haar typeerde in haar houding en in haar architecturale teksten. Beide kenmerken zich door een sterke aandacht voor de nauwkeurigheid en relevantie van een detail, voor de materialiteit ervan en voor de mate waarin het past in de omgeving. Het project bestond uit het ontwerpen van een universum waarbij één van de richtingen was om de erfenis van Charlotte Perriand te interpreteren... Dit door een "eerlijk" ontwerp voor te stellen, gericht op gebruik en comfort, en tegelijkertijd een samenhangend interieurarchitectuurproject samen te stellen. Maar ook om de sterke identiteit en waarden van het hotel te benadrukken.

Moeten we ons daarvan losmaken om vooruit te kunnen gaan en onze eigen visie te kunnen bieden, of moeten we deel uitmaken van een continuüm?

Ons hoofddoel was om de architectonische en ruimtelijke geschriften van Charlotte Perriand verder tot leven te brengen, door in het bijzonder de nadruk te leggen op de identiteit ervan: namelijk de manier waarop de uitzichten op het grotere landschap worden vormgegeven en de relatie tussen de binnenruimte en de gebruiker die deze bewoont. Om bepaalde erfenissen die bij eerdere aanpassingen verdwenen, verder te benadrukken, worden de ruimtes opnieuw opgevuld met cultstukken van Charlotte Perriand, tweedehands of opnieuw uitgegeven. Het uitgangspunt was ook om de natuur in de ruimtes te brengen. Als een uitnodiging aan het landschap om zich van verdieping tot verdieping (en elk seizoen anders) te ontvouwen, vormen het interieur en exterieur een echo van elkaar. Zo verkent de gebruiker een innerlijk landschap...

Hoe kunnen we een dergelijk gebouw op succesvolle wijze behouden zonder het te ontsieren of te vervormen, door het op te waarderen naar de huidige normen?

Het gebouw dateert uit de jaren zeventig en moest voldoen aan de huidige thermische en akoestische comforteisen, maar toch de iconische architectuur behouden. Om aan de nieuwe normen te voldoen, werden de beschadigde elementen vervangen. Om het originele houtwerk en de structuren die tijdens de verbouwingen door de verschillende exploitanten zijn toegevoegd, te verenigen en te moderniseren, werden alle houten frames opnieuw geverfd in grijsbruin. Wat de akoestiek betreft, zijn de plafonds bekleed met natuurlijke houtvezels.

Was er een esthetische of meer eigentijdse upgrade nodig?

De hedendaagse visie die wij nastreven in ons werk, sluit nauw aan bij de architectonische identiteit van Charlotte Perriand en is op zich al heel eigentijds. De huidige context moedigt ons aan om opnieuw verbinding te maken met de natuur en zo dicht mogelijk bij onze omgeving te leven. De ruimtelijke bias moest dus op dit onderzoek inspelen. Het was een logische stap om te werken aan de transparantie van de binnenruimtes en de omlijsting van dit uitzonderlijke panorama op het Vanoise-massief. Eenvoudige, warme en lokale materialen waren ook essentieel: sparrenhout voor de indeling, stoffen van Arpin-wol (Savoie) voor de gordijnen en kussens in de slaapkamers en een 100% natuurlijke bekleding van geperst hooi en alpenbloemen (Super Organic Oberflex) voor de kasten. Tot slot komen veel meubels en decoratiestukken van het Selency-platform, een specialist in vintage meubels, waarbij de erfenis van Charlotte Perriand centraal staat.

Wat zijn jouw bijdragen, jouw handtekening?

Een hotel uit de jaren 60 bood niet het comfort dat je vandaag de dag mag verwachten: krappe badkamers, onaantrekkelijke materialen. Het architectuurproject richtte zich op het creëren van een aantrekkelijke hal, een echte ontmoetingsplek tussen klanten en professionals uit de bergwereld. En heel belangrijk: sluit de catering aan op het hotel. Het was voor gebruikers zeer oncomfortabel om door de lange, smalle verbindingsgalerij tussen de kamers en het restaurant te lopen. De ligging van een centrale ruimte, verbonden met het buitenterras, vormt het zwaartepunt van het hotelcomplex, waardoor de plek zeer gastvrij overkomt. Deze ruimte fungeert tevens als een transparant signaal, zichtbaar vanaf de Place du Soleil. De kamers zijn gemoderniseerd en bieden een warme sfeer, een strakke indeling en een sterke visuele verbinding met het landschap. De tinten van de tapijten met hun vloeiende patronen doen denken aan de lucht of de wazigheid van een landschap, de kleuren van de nissen zijn geïnspireerd op de natuur, op het bureau staat een draaibare lamp ontworpen door Charlotte Perriand en op de vensterbank is een bankje geplaatst waar je kunt lezen of naar de bergen kunt kijken.

Luxe & Mountain Special Edition

1 december 2022